Tulad ng karamihan ay mayroon akong favorite uncle. Siya ang bunsong kapatid ng mama ko. Kaunti lang ang tanda niya sa akin kaya magkasundong-magkasundo kami. Anyway, he died young. We were all devastated. Aksidente ang nangyari. So moving on, si Tito Frank ay isang med rep bago siya namatay. Ang area niya ay sa Bulacan, Nuvea Ecija, at Nueva Vizcaya. So nun namatay siya ay dumalaw sa bahay ang mga ibang kasamahan niya sa trabaho.
I was so devastated and sad at that time. As in iyak ako ng iyak and everything. So andun ako sa sofa na inilabas namin sa terrace. By the way, nasa province sa Isabela ang bahay na 'to. May lumapit sa akin at nakipag-usap. Dahil malungkot ako, hindi ko na maintindihan kung ano ang pinag-usapan namin. Hindi ko na din maalala kung nasagot ko ba siya ng maayos. But he stayed there on the sofa with me. After a few minutes akala ko umalis na siya pero hindi pa pala. The guy was still sitting there on the other side of the sofa. I couldn't look at him. Nahihiya kasi ako. Hindi ko inakala na may audience pala ako sa pag-e-emote kong 'yun. Mabuti na lang at may tumawag na sa kanya. Narinig ko na Terrence pala ang name niya. Pero hindi ko na uli siya tiningnan kasing hiyang-hiya talaga ako. I remember parang nagpaalam pa siya sa akin pero nakayukong tumango lang ako at saka pumasok na sa loob ng bahay.
So after a few days bumisita uli sila sa bahay. Yun pala med rep din si Terrence at kasama siya sa trabaho ng tito ko na namatay. And the surprising thing was, magkahawig sila! Kaya sobrang tuwang-tuwa sa kanya ang buong pamilya ko.
Si lola ko ay hindi na mahiwalay ang tingin kay Terrence habang ang mama ko pati na ang mga tito at tita ay sweet na sweet sa kanya. Ganoon yata talaga kasi hawig siya skay Tito Frank. Ganito ang naging usapan nila.
Lola: Matagal ka na bang med rep?
Terrence: Bago pa lang po, Tita.
Lola: Mommy na lang ang itawag mo sa akin.
Si Terrence napapangiti na lang na umoo.
Tita ko: Ilang taon ka na Terrence?
Terrence: *dko maalala ang sagot niya, pero parang 23 o 24 yata*
Lola: Kapag dito ka sa area namin na-assign dito ka na lang tumira sa bahay ha?
Terrence: Sige, mommy, 'wag po kayong mag-alala.
Lola: Kamukha mo talaga si Frank.
Another tita: Oo nga, magkasign-gwapo kayo.
SI Terrence nahihiyang ngumingiti lang.
Special treatment si Terrence noon sa bahay. LOL! Nakakahiya din sa kanya kasi halos ayaw na siyang paalisin ng lola ko sa bahay.
So anyway, nun kausap na ng mga boss nila sila lola ay nakitabi sa akin si Terrence dun uli sa sofa sa may terrace.
Terrence: Okay ka na?
Ako ay nahihiyang ngumiti lang.
Terrence: Ano nga uli ang pangalan mo?
Ako: Angel po kuya.
Terrence biglang natawa: Hala, 'wag naman kuya. Bata pa ako.
Ako: *napangiti na lang* eh mas matanda ka parin sa akin.
Terrence: Ilang taon ka na ba?
Ako: 18.
Terrence: Ahh, sabagay. Pero konti lang naman ang limang taon ah.
Ako: napangiti na lang habang nakatitig sa kanya.
Noon ko na-realize na may hawig nga talaga siya sa tito ko. Pero hindi naman sila magkamukhang-magkamukha. Mas rugged ang features ni Terrence. Mas matangkad din siya sa Tito ko saka mas bulky ang katawan.
Terrence: Saan ka nag-aaral?
Me: Sa UST po kuya.
Terrence: *natatawa* 'Wag mo na kasi akong tawaging kuya.
Me: Eh nakakailang kasi mas matanda ka sakin.
Terrence: Basta, pakiramdam ko ako si Frank kapag tinatawag mo akong kuya.
Me: Mas matanda si Tito Frank sa'yo.
Terrence: Oo nga, mabait siya. Hindi kami masyadong close kasi bago pa lang ako sa Pfizer (doon sila med rep) pero one time alam mo nakakatawa kasi naghsare pa kami ng mais.
Ako: Talaga? *interesadong lumapit sa kanya para makinig sa kwento*
Terrene: Oo, nagkita-kita kasi kami doon sa apartment ng isa pa namin kasamang med rep. Eh may nakita kaming nilagang mais. Kulang sa amin kaya naghati na lang kami ni Frank.
Ako: Nakakatuwa naman.
Terrence: Magkamukha ba talaga kami?
Ako: *biglang natigilan at lalo pang napatitig sa kanya* hindi masyado.
Terrence: Kapag nasa manila ako labas tayo ha?
Ako: Sige *mabilis na pumayag kasi ganoon din naman si Tito Frank kapag nasa manila. Bigla na lang magtetext para manood kami ng sine o kaya magmall.*
So nagpalitan kami ng number. Pero hindi naman natuloy yun paglabas namin dito sa manila. Kasi palaging puno ang sked niya kapag andito siya. Pero madalas siyang magtext sa akin. :) Hmm... medyo friendly pa itong sharing na ito. Sa may part 2 na lang yun kilig moment with Terrence haha :))
Read the Facebook post here.
I was so devastated and sad at that time. As in iyak ako ng iyak and everything. So andun ako sa sofa na inilabas namin sa terrace. By the way, nasa province sa Isabela ang bahay na 'to. May lumapit sa akin at nakipag-usap. Dahil malungkot ako, hindi ko na maintindihan kung ano ang pinag-usapan namin. Hindi ko na din maalala kung nasagot ko ba siya ng maayos. But he stayed there on the sofa with me. After a few minutes akala ko umalis na siya pero hindi pa pala. The guy was still sitting there on the other side of the sofa. I couldn't look at him. Nahihiya kasi ako. Hindi ko inakala na may audience pala ako sa pag-e-emote kong 'yun. Mabuti na lang at may tumawag na sa kanya. Narinig ko na Terrence pala ang name niya. Pero hindi ko na uli siya tiningnan kasing hiyang-hiya talaga ako. I remember parang nagpaalam pa siya sa akin pero nakayukong tumango lang ako at saka pumasok na sa loob ng bahay.
So after a few days bumisita uli sila sa bahay. Yun pala med rep din si Terrence at kasama siya sa trabaho ng tito ko na namatay. And the surprising thing was, magkahawig sila! Kaya sobrang tuwang-tuwa sa kanya ang buong pamilya ko.
Si lola ko ay hindi na mahiwalay ang tingin kay Terrence habang ang mama ko pati na ang mga tito at tita ay sweet na sweet sa kanya. Ganoon yata talaga kasi hawig siya skay Tito Frank. Ganito ang naging usapan nila.
Lola: Matagal ka na bang med rep?
Terrence: Bago pa lang po, Tita.
Lola: Mommy na lang ang itawag mo sa akin.
Si Terrence napapangiti na lang na umoo.
Tita ko: Ilang taon ka na Terrence?
Terrence: *dko maalala ang sagot niya, pero parang 23 o 24 yata*
Lola: Kapag dito ka sa area namin na-assign dito ka na lang tumira sa bahay ha?
Terrence: Sige, mommy, 'wag po kayong mag-alala.
Lola: Kamukha mo talaga si Frank.
Another tita: Oo nga, magkasign-gwapo kayo.
SI Terrence nahihiyang ngumingiti lang.
Special treatment si Terrence noon sa bahay. LOL! Nakakahiya din sa kanya kasi halos ayaw na siyang paalisin ng lola ko sa bahay.
So anyway, nun kausap na ng mga boss nila sila lola ay nakitabi sa akin si Terrence dun uli sa sofa sa may terrace.
Terrence: Okay ka na?
Ako ay nahihiyang ngumiti lang.
Terrence: Ano nga uli ang pangalan mo?
Ako: Angel po kuya.
Terrence biglang natawa: Hala, 'wag naman kuya. Bata pa ako.
Ako: *napangiti na lang* eh mas matanda ka parin sa akin.
Terrence: Ilang taon ka na ba?
Ako: 18.
Terrence: Ahh, sabagay. Pero konti lang naman ang limang taon ah.
Ako: napangiti na lang habang nakatitig sa kanya.
Noon ko na-realize na may hawig nga talaga siya sa tito ko. Pero hindi naman sila magkamukhang-magkamukha. Mas rugged ang features ni Terrence. Mas matangkad din siya sa Tito ko saka mas bulky ang katawan.
Terrence: Saan ka nag-aaral?
Me: Sa UST po kuya.
Terrence: *natatawa* 'Wag mo na kasi akong tawaging kuya.
Me: Eh nakakailang kasi mas matanda ka sakin.
Terrence: Basta, pakiramdam ko ako si Frank kapag tinatawag mo akong kuya.
Me: Mas matanda si Tito Frank sa'yo.
Terrence: Oo nga, mabait siya. Hindi kami masyadong close kasi bago pa lang ako sa Pfizer (doon sila med rep) pero one time alam mo nakakatawa kasi naghsare pa kami ng mais.
Ako: Talaga? *interesadong lumapit sa kanya para makinig sa kwento*
Terrene: Oo, nagkita-kita kasi kami doon sa apartment ng isa pa namin kasamang med rep. Eh may nakita kaming nilagang mais. Kulang sa amin kaya naghati na lang kami ni Frank.
Ako: Nakakatuwa naman.
Terrence: Magkamukha ba talaga kami?
Ako: *biglang natigilan at lalo pang napatitig sa kanya* hindi masyado.
Terrence: Kapag nasa manila ako labas tayo ha?
Ako: Sige *mabilis na pumayag kasi ganoon din naman si Tito Frank kapag nasa manila. Bigla na lang magtetext para manood kami ng sine o kaya magmall.*
So nagpalitan kami ng number. Pero hindi naman natuloy yun paglabas namin dito sa manila. Kasi palaging puno ang sked niya kapag andito siya. Pero madalas siyang magtext sa akin. :) Hmm... medyo friendly pa itong sharing na ito. Sa may part 2 na lang yun kilig moment with Terrence haha :))
Read the Facebook post here.
Comments
Post a Comment